Alle hens aan dek!
Door: Liset Weerdenburg
Blijf op de hoogte en volg Liset
24 Oktober 2010 | Bulgarije, Roese
Cruise 5 Vienna-Giurgiu
6/10/10-18/10/10
Hallo allemaal,
Na 12 heerlijke dagen vakantie te hebben gehad zit ik weer op de River Duchess onderweg naar Giurgiu. Op vrijdag 24 september om 12 uur werd ik door Ben en de kleine boef Bodie opgehaald in Amsterdam. Heerlijk om in de auto te zitten onderweg naar huis, hoewel Ben af en toe wat meer aandacht voor Bodie had dan voor de weg, haha. Toen ik eenmaal thuis was en Ben had bedankt voor het ophalen, wat ik echt super tof van hem vond(!!), ben ik als eerst met Sam gaan wandelen en haar heel veel knuffels gegeven. Daarna ben ik handdoeken gaan vouwen, ik ken er namelijk een aantal figuurtjes meemaken, als verrassing voor de andere. Die avond heb ik mijn vakantie gevierd met vrienden bij mij thuis, het was erg gezellig. Zaterdag ben ik met Sjors en Nadia naar Safaripark Beeksebergen geweest, het weer was best lekker ondanks een korte storm en ik mijn jas eigenwijs niet had meegenomen. Ik ben elke dag eigenlijk wel bezig geweest en helemaal geen rust gehouden, waar ik nog voor op mijn donder kreeg van moederlief. Ik voelde me ook niet echt helemaal lekker die dagen, omdat ik gewoon kapot was, maar dat gewoon niet wilde accepteren, want ik was nu vrij en wilde daar lekker van genieten. Omdat ik afgelopen weken elke keer voor andere moest werken, liet ik dit keer lekker iemand voor mij werken. Tessa, Joyce en ik zijn naar een sushi restaurant geweest en het was super! Een week later zijn we weer gegaan maar dan met nog wat meer meiden, we vierde haar “verjaardag” en mijn afscheidsavond. Ik ben ook nog wezen paintballen met onder andere Linda, Lonneke, Jeremy, Bas, Piet , Sven en Roland. We hadden een zaal gehuurd aan de Rotte in Rotterdam, er stond een vliegtuig, trucks en allerlei andere schuilpunten waar je je in kon verstoppen. De blauwe plekken zitten er nog, maar het was een toffe avond. Daarna zijn we nog even lekker wezen snacken in de shoarma tent. Hoe is het met jullie blauwe plekken eigenlijk?? Verder ben ik nog wezen winkelen met Nadia en Sjors en naar het voetbalfeest geweest. Dat was ook meteen Sven zijn eerste uitgaanservaring waar hij erg van genoten had;) Maar laten we verder gaan met mijn stage ervaringen.
De laatste dagen van mijn vakantie begon ik toch was gestrest te raken, waar ik mam een beetje mee heb ingetrokken, sorry nog daarvoor. Ik moest namelijk voor het eerst vliegen, mijn spullen inpakken, dingen regelen, met vriendinnen afspreken en mijn scooter band ging ook nog eens lek (en nog steeds geen rust gehad natuurlijk, dus dat telt ook een beetje mee). In ieder geval na wat zitten stressen in de auto s’ ochtends om 5 uur en bij de incheckbalie mijn koffer opnieuw te hebben ingepakt die uiteindelijk overgewicht bleek te hebben en ik geen zin had om €100,- te betalen, zat ik eindelijk veilig en op tijd in het vliegtuig samen met Mads. Ik vond het erg spannend, ik heb Mads een aantal keer moeten vragen wat er ging gebeuren, waarom en waarvoor, maar Mads had vaker gevlogen en was dus aardig relaxed. Toen we in Wenen aankwamen, moesten we nog met de trein naar het centrum komen. Ik had dus mijn portemonnee nodig, maar ik kwam er dus achter dat ik door alle stress vergeten was hem in mijn tas te stoppen. Mads kon het niet geloven, maar hij was wel zo lief om mijn treinkaartje te betalen. Uiteindelijk in Centrum Wenen te zijn, hadden we besloten om naar de boot te lopen met spullen en al, want we wisten precies waar het was..
Dachten we. Uiteindelijk na een uur te hebben gelopen in miezerregen kwamen we op het idee om toch maar een taxi aan te houden en hem ons naar het schip te brengen. Na een goede taxi aanhoudplek hebben we onze duimen opgestoken en een taxi aangehouden. Hij keek ons beetje verbaast aan, maar wilde ons graag ernaartoe brengen. We wilde wel weten waar het nou precies was, de andere kant van de stad natuurlijk. Waren we helemaal de verkeerde kant opgelopen. En dit keer volgde we de kaart, want Mads vertrouwt mijn richtingsgevoel niet meer, nadat ik hem getrakteerd had op een toeristische rondleiding door Budapest. In ieder geval we waren doodop toen we eindelijk op het schip aankwamen, maar het was leuk iedereen weer te zien en je spulletjes uit te pakken en even lekker te kunnen douchen. Daarna moesten we meteen aan de bak, ik ging de Housekeeping in en Mads ging naar het restaurant. Ik stond stand-by, de hele middag tot 18:00. Ik heb voornamelijk mensen naar hun kamer gebracht en rondgeleid en als piccolo gespeeld. Daarna ben ik met de avondservice begonnen, die begint meestal om half zeven, de gasten hun chocolaatje en schema voor de volgende dag geven en de boel een beetje opruimen/schoonmaken. Ik heb nu een eigen wijk, corridor 100. Niet alle kamers worden gebruikt, ik heb nu 7 kamers, en dat is eigenlijk te weinig. Met de ochtendservice werken we namelijk tot lunch maar ik ben al om 9:00 uur klaar, dus dan ga ik zo langzaam mogelijk doen en alles dubbel schoonmaken, 10x lopen om dingen te pakken ipv in 1x. Je wordt er best lui van. Daarna ben ik trots hoe ik het zo lang heb kunnen uitrekken en ga ik eten. Daarna moeten de publics gedaan worden, dat is alles waar de gasten gebruik van maken (wasserette, wc, fitness, patio etc). Iedereen heeft daarbij zijn eigen taak. Daarna ben je vrij, tenzij je short stand-by hebt of de gewone stand-by. Short stand-by is van 12:00-14:00, niet erg dus, maar de gewone is van 6:00-12:00/14:00-22:00. Dat is minder leuk. Maar dat is 1 keer in de week. Dan hebben we ook nog bestek poleren, dat gebeurt ongeveer 3- 4 keer in de week. Na je avonddienst ga je de keuken in om het bestek te poleren en dat duurt tot 21:00/22:00 uur. Mijn wijk is erg aardig eigenlijk. Alleen heb ik wel een man erbij zitten die mij een beetje de bibbers geeft. Hij staart me elke keer aan en bestudeerd me wanneer ik aan het werk ben. Op een avond was ik bezig in een kamer tegenover die van hem, hij kwam een verhaaltje doen over dat hij mij wel knap meisje vond en blabla, toen zei hij: if i was 20 years i would follow you back to Holland. Nou best lief toch, maar daarna: you know, I need someone to play with, are you going out tonight? Toen stond mijn mond even open. Toen zei ik snel, ja ik ga met een paar meiden stappen, maar die mevrouw in 105 is toch een leuke vrouw! En die avond toen ik met de meiden de stad ging verkennen, zag ik hem ineens achter ons aanlopen, ik heb die meiden meegesleurd naar een grote hoge trap in Belgrado waar hij vast niet op kon komen. En ik had gelijk hij kwam ons niet achter na de trap op. Hij heeft me verder wel beetje met rust gehouden en hij zei dat hij me dikke fooi zou geven, dus ik moet hem wel een beetje te vriend houden. Verder geen vreemde figuren tegen gekomen. Trouwens, kan iemand mij vertellen wat al die oudere mensen met babypoeder moeten?? Echt in elke kamer kom ik babypoeder tegen en ik ben nou toch wel benieuwd waarom. Ik sta er soms ook echt van versteld hoe sommige gasten zo een puinhoop kunnen maken. Kijk als jongvolwassene, is het nog wel logisch dat je een puinhoop van je kamer maakt, want die hebben nog zoveel andere dingen aan hun hoofd. Maar voor iemand die al zijn hele leven voor zichzelf en zijn familie zorgt, zou je er toch vanuit gaan dat ze heel netjes en opgeruimd zijn, maar dat valt toch VIES tegen.
De winter begint langzamerhand op gang te komen en dat begon ik ook meteen te voelen. Ik heb de hele cruise zitten snotteren, niezen en snuiten. ik was dus ook aardig blij dat ik een doosje oldtimers drop had meegenomen, die eigenlijk voor mijn collega’s was bedoeld, maar er was er geen 1 die het lekker vond. Dus beloonde ik mezelf i.p.v. met chocola met drop nadat ik met een kamer klaar was.
Verder heb ik me prima vermaakt in de Housekeeping. Ik kan het heel goed met een meisje vinden in de Housekeeping: Biljana, ze is 29 oud komt uit Kroatië en is eigenlijk advocaat, maar omdat ze geen werk kon vinden, is ze uiteindelijk hier beland. 6 jaar aan studie weggegooid. Eigenlijk heeft iedereen wel zijn eigen verhaal, wat je totaal niet zou verwachten. Je zit 24/7 met elkaar opgescheept (letterlijk) en toch weet je nog zo weinig van elkaar. Ik heb nu een interview opgesteld en wil ik aan 1 lid van elke afdeling afnemen, ik wilde erg graag weten hoe iemand hier beland en wat hij er van vind. Ik ga het in ieder geval ook voor mijn stage verslag gebruiken, zodat school een beter beeld krijgt over de werknemer die op cruiseboten werken. Ik hoop in ieder geval voor haar, dat ze snel van de boot af kan en werk kan doen wat ze leuk vind.
Groetjes allemaal, ahoy,
Liset
6/10/10-18/10/10
Hallo allemaal,
Na 12 heerlijke dagen vakantie te hebben gehad zit ik weer op de River Duchess onderweg naar Giurgiu. Op vrijdag 24 september om 12 uur werd ik door Ben en de kleine boef Bodie opgehaald in Amsterdam. Heerlijk om in de auto te zitten onderweg naar huis, hoewel Ben af en toe wat meer aandacht voor Bodie had dan voor de weg, haha. Toen ik eenmaal thuis was en Ben had bedankt voor het ophalen, wat ik echt super tof van hem vond(!!), ben ik als eerst met Sam gaan wandelen en haar heel veel knuffels gegeven. Daarna ben ik handdoeken gaan vouwen, ik ken er namelijk een aantal figuurtjes meemaken, als verrassing voor de andere. Die avond heb ik mijn vakantie gevierd met vrienden bij mij thuis, het was erg gezellig. Zaterdag ben ik met Sjors en Nadia naar Safaripark Beeksebergen geweest, het weer was best lekker ondanks een korte storm en ik mijn jas eigenwijs niet had meegenomen. Ik ben elke dag eigenlijk wel bezig geweest en helemaal geen rust gehouden, waar ik nog voor op mijn donder kreeg van moederlief. Ik voelde me ook niet echt helemaal lekker die dagen, omdat ik gewoon kapot was, maar dat gewoon niet wilde accepteren, want ik was nu vrij en wilde daar lekker van genieten. Omdat ik afgelopen weken elke keer voor andere moest werken, liet ik dit keer lekker iemand voor mij werken. Tessa, Joyce en ik zijn naar een sushi restaurant geweest en het was super! Een week later zijn we weer gegaan maar dan met nog wat meer meiden, we vierde haar “verjaardag” en mijn afscheidsavond. Ik ben ook nog wezen paintballen met onder andere Linda, Lonneke, Jeremy, Bas, Piet , Sven en Roland. We hadden een zaal gehuurd aan de Rotte in Rotterdam, er stond een vliegtuig, trucks en allerlei andere schuilpunten waar je je in kon verstoppen. De blauwe plekken zitten er nog, maar het was een toffe avond. Daarna zijn we nog even lekker wezen snacken in de shoarma tent. Hoe is het met jullie blauwe plekken eigenlijk?? Verder ben ik nog wezen winkelen met Nadia en Sjors en naar het voetbalfeest geweest. Dat was ook meteen Sven zijn eerste uitgaanservaring waar hij erg van genoten had;) Maar laten we verder gaan met mijn stage ervaringen.
De laatste dagen van mijn vakantie begon ik toch was gestrest te raken, waar ik mam een beetje mee heb ingetrokken, sorry nog daarvoor. Ik moest namelijk voor het eerst vliegen, mijn spullen inpakken, dingen regelen, met vriendinnen afspreken en mijn scooter band ging ook nog eens lek (en nog steeds geen rust gehad natuurlijk, dus dat telt ook een beetje mee). In ieder geval na wat zitten stressen in de auto s’ ochtends om 5 uur en bij de incheckbalie mijn koffer opnieuw te hebben ingepakt die uiteindelijk overgewicht bleek te hebben en ik geen zin had om €100,- te betalen, zat ik eindelijk veilig en op tijd in het vliegtuig samen met Mads. Ik vond het erg spannend, ik heb Mads een aantal keer moeten vragen wat er ging gebeuren, waarom en waarvoor, maar Mads had vaker gevlogen en was dus aardig relaxed. Toen we in Wenen aankwamen, moesten we nog met de trein naar het centrum komen. Ik had dus mijn portemonnee nodig, maar ik kwam er dus achter dat ik door alle stress vergeten was hem in mijn tas te stoppen. Mads kon het niet geloven, maar hij was wel zo lief om mijn treinkaartje te betalen. Uiteindelijk in Centrum Wenen te zijn, hadden we besloten om naar de boot te lopen met spullen en al, want we wisten precies waar het was..
Dachten we. Uiteindelijk na een uur te hebben gelopen in miezerregen kwamen we op het idee om toch maar een taxi aan te houden en hem ons naar het schip te brengen. Na een goede taxi aanhoudplek hebben we onze duimen opgestoken en een taxi aangehouden. Hij keek ons beetje verbaast aan, maar wilde ons graag ernaartoe brengen. We wilde wel weten waar het nou precies was, de andere kant van de stad natuurlijk. Waren we helemaal de verkeerde kant opgelopen. En dit keer volgde we de kaart, want Mads vertrouwt mijn richtingsgevoel niet meer, nadat ik hem getrakteerd had op een toeristische rondleiding door Budapest. In ieder geval we waren doodop toen we eindelijk op het schip aankwamen, maar het was leuk iedereen weer te zien en je spulletjes uit te pakken en even lekker te kunnen douchen. Daarna moesten we meteen aan de bak, ik ging de Housekeeping in en Mads ging naar het restaurant. Ik stond stand-by, de hele middag tot 18:00. Ik heb voornamelijk mensen naar hun kamer gebracht en rondgeleid en als piccolo gespeeld. Daarna ben ik met de avondservice begonnen, die begint meestal om half zeven, de gasten hun chocolaatje en schema voor de volgende dag geven en de boel een beetje opruimen/schoonmaken. Ik heb nu een eigen wijk, corridor 100. Niet alle kamers worden gebruikt, ik heb nu 7 kamers, en dat is eigenlijk te weinig. Met de ochtendservice werken we namelijk tot lunch maar ik ben al om 9:00 uur klaar, dus dan ga ik zo langzaam mogelijk doen en alles dubbel schoonmaken, 10x lopen om dingen te pakken ipv in 1x. Je wordt er best lui van. Daarna ben ik trots hoe ik het zo lang heb kunnen uitrekken en ga ik eten. Daarna moeten de publics gedaan worden, dat is alles waar de gasten gebruik van maken (wasserette, wc, fitness, patio etc). Iedereen heeft daarbij zijn eigen taak. Daarna ben je vrij, tenzij je short stand-by hebt of de gewone stand-by. Short stand-by is van 12:00-14:00, niet erg dus, maar de gewone is van 6:00-12:00/14:00-22:00. Dat is minder leuk. Maar dat is 1 keer in de week. Dan hebben we ook nog bestek poleren, dat gebeurt ongeveer 3- 4 keer in de week. Na je avonddienst ga je de keuken in om het bestek te poleren en dat duurt tot 21:00/22:00 uur. Mijn wijk is erg aardig eigenlijk. Alleen heb ik wel een man erbij zitten die mij een beetje de bibbers geeft. Hij staart me elke keer aan en bestudeerd me wanneer ik aan het werk ben. Op een avond was ik bezig in een kamer tegenover die van hem, hij kwam een verhaaltje doen over dat hij mij wel knap meisje vond en blabla, toen zei hij: if i was 20 years i would follow you back to Holland. Nou best lief toch, maar daarna: you know, I need someone to play with, are you going out tonight? Toen stond mijn mond even open. Toen zei ik snel, ja ik ga met een paar meiden stappen, maar die mevrouw in 105 is toch een leuke vrouw! En die avond toen ik met de meiden de stad ging verkennen, zag ik hem ineens achter ons aanlopen, ik heb die meiden meegesleurd naar een grote hoge trap in Belgrado waar hij vast niet op kon komen. En ik had gelijk hij kwam ons niet achter na de trap op. Hij heeft me verder wel beetje met rust gehouden en hij zei dat hij me dikke fooi zou geven, dus ik moet hem wel een beetje te vriend houden. Verder geen vreemde figuren tegen gekomen. Trouwens, kan iemand mij vertellen wat al die oudere mensen met babypoeder moeten?? Echt in elke kamer kom ik babypoeder tegen en ik ben nou toch wel benieuwd waarom. Ik sta er soms ook echt van versteld hoe sommige gasten zo een puinhoop kunnen maken. Kijk als jongvolwassene, is het nog wel logisch dat je een puinhoop van je kamer maakt, want die hebben nog zoveel andere dingen aan hun hoofd. Maar voor iemand die al zijn hele leven voor zichzelf en zijn familie zorgt, zou je er toch vanuit gaan dat ze heel netjes en opgeruimd zijn, maar dat valt toch VIES tegen.
De winter begint langzamerhand op gang te komen en dat begon ik ook meteen te voelen. Ik heb de hele cruise zitten snotteren, niezen en snuiten. ik was dus ook aardig blij dat ik een doosje oldtimers drop had meegenomen, die eigenlijk voor mijn collega’s was bedoeld, maar er was er geen 1 die het lekker vond. Dus beloonde ik mezelf i.p.v. met chocola met drop nadat ik met een kamer klaar was.
Verder heb ik me prima vermaakt in de Housekeeping. Ik kan het heel goed met een meisje vinden in de Housekeeping: Biljana, ze is 29 oud komt uit Kroatië en is eigenlijk advocaat, maar omdat ze geen werk kon vinden, is ze uiteindelijk hier beland. 6 jaar aan studie weggegooid. Eigenlijk heeft iedereen wel zijn eigen verhaal, wat je totaal niet zou verwachten. Je zit 24/7 met elkaar opgescheept (letterlijk) en toch weet je nog zo weinig van elkaar. Ik heb nu een interview opgesteld en wil ik aan 1 lid van elke afdeling afnemen, ik wilde erg graag weten hoe iemand hier beland en wat hij er van vind. Ik ga het in ieder geval ook voor mijn stage verslag gebruiken, zodat school een beter beeld krijgt over de werknemer die op cruiseboten werken. Ik hoop in ieder geval voor haar, dat ze snel van de boot af kan en werk kan doen wat ze leuk vind.
Groetjes allemaal, ahoy,
Liset
-
25 Oktober 2010 - 12:19
Daphne:
hee meid;)
goed om te horen dat de housekeeping toch niet zo erg was:P.
Doe de groeten aan Biljana voor me..:) en aan iedereen daar natuurlijk haha! -
26 Oktober 2010 - 10:29
Mam:
Gekkert daar hoef je geen sorry voor te zeggen, het smsje wat ik van je kreeg was super lief xxx en haha ,zit in de familie oude mannetjes.En ik moest hard lachen dat je die man gewoon aan een andere vrouw wilde gaan koppelen.(goede tip ;-) )xxxx liefs mam -
27 Oktober 2010 - 11:12
Linda:
Eindelijk weer een verhaal :D
Gelukkig heb je een goede vlucht gehad!
Zat je afgelopen weekend toevallig op de donau? We hebben onderweg nog ff gekeken of we een boot voorbij zagen komen haha, maar nee :(
Doe voorzichtig met die vieze ventjes! ;)
xx. Linn
P.s ik had 3 mega blauwe plekken die nu gelukkig zo goed als weg zijn!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley